ورزش اسکی ورزشی مفرح و پرانرژی است البته داشتن مهارت کافی و آشنایی با خطرات مسیر را نباید فراموش کنیم.
به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از کجارو، ماجراجویان اغلب راه‌های مختلفی برای غلبه بر محدودیت‌ها پیدا می‌کنند. اسکی‌بازان هم حس آدرنالین بیشتر را در رویارویی با دامنه‌های شیب‌دار و خطرناک تجربه می‌کنند. اما دردسرها و مشکلات زمانی خود را نشان می‌دهند که شما خطرات بالقوه موجود را نادیده بگیرید و بدون ارزیابی درست و واقع‌بینانه‌ی مهارت‌های خود، پا به مسیر‌های اسکی پرخطر بگذارید.
برخی از مسیر‌های اسکی شیبی حدود ۸۰ درصد دارند، و در واقع باید مطمئن باشید که با سقوط از آن‌ها برای متوقف شدن راهی جز رسیدن به آخر مسیر وجود ندارد. بعضی از مسیرها هم به دلیل ریزش زیاد بهمن به طور کامل بسته هستند.
این مسیرها کاملا هیجان‌انگیز و البته خطرناک هستند!
خطرناک بودن مسیر‌هایی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود، به دلایلی چون شیب زیاد دامنه، ارتفاع و عوامل مختلف دیگر است.
در اینجا موارد تلفات جانی و صدمات جسمی به خاطر کامل و دقیق نبودن آمار در نظر گرفته نشده است، همچنین تعداد زیادی از حوادث اتفاق افتاده، به درستی گزارش نشده‌اند.
اگر فکر می‌کنید اسکی کردن تنها به معنی پریدن از هلیکوپتر روی تپه و بعد ادامه دادن مسیر تا آخر است بهتر است در این باره تجدید نظر کنید.
۱. Corbet’s Couloir، وایومینگ
مشخصاتی از قبیل ارتفاع ۳۱۸۵ متری و درجه‌بندی دو لوزی (شیب بسیار تند، مناسب برای اسکی‌بازان حرفه‌ای) کافی است تا این مسیر را به عنوان «ترسناک‌ترین مسیر اسکی آمریکا» مطرح کند.
این مسیر در لیست آرزوهای تعداد زیادی از اسکی‌بازان حرفه‌ای قرار دارد که دوست دارند این مسیر را تجربه کنند اما فقط نگاه کردن به آن کافی است تا به وحشتناک بودن آن پی ببریم.
دو نقطه ابتدایی برای این مسیر وجود دارد که نتیجه‌ی وارد شدن به هر دوی آن‌ها چیزی جز سقوط آزاد به محض شروع کار نیست.
گزینه اول با ارتفاعی ۳ تا ۵ متری همراه است اما در ادامه مسیر با صخره‌های زیادی روبه رو می‌شوید که اگر به موقع از خودتان واکنش نشان ندهید، تجربه‌ی تلخی را از این مسیر به یادگار می‌برید.
گزینه دوم به طور کلی بدون صخره است؛ اما در عوض، بسته به میزان بارش برف معمولا ارتفاعی به اندازه‌ی ۶ متر دارد. میزان شیب این مسیر ۵۰ درجه است، در نتیجه سرعت شخص در آن به اندازه‌ی زیادی افزایش پیدا می‌کند.
۲. Grand Couloir، فرانسه
این مسیر ترسناک که در کنار تله‌کابین قرار دارد، زمانی به عنوان پرشیب‌ترین مسیر با درجه‌بندی لوزی مشکی (مسیر با شیب تند برای اسکی‌بازان ماهر) در بین تمام پیست‌های اسکی دنیا مطرح بود.
گفته می‌شود مسیری که به ایستگاه تله‌کابین می‌رسد، به دلیل این که باریک و پوشیده از یخ است، به عنوان سخت‌ترین قسمت آن شناخته می‌شود.
در ابتدای مسیر شیب آن ۳۵ درجه است که در ادامه این مقدار به ۳۰ درجه می‌رسد.
۳. Mayrhofen، اتریش
میانگین شیب ۷۸ درصد، این دامنه را به پرشیب‌ترین نقطه در کل اتریش تبدیل کرده است.
شهرت این مسیر در حال حاضر به خاطر شیب تند و چالش‌برانگیز بودن آن است. چرا که یخی بودن سطح آن، این مسیر را برای اسکی‌بازان چالشی کرده است.
۴. Olympiabakken, Kvitfjell، نروژ
طولانی‌ترین دامنه در نروژ با طولی نزدیک به ۳ کیلومتر در «Kvitfjell» قرار دارد که بیش از ۸۰۰ متر امتداد می‌یابد و در بسیاری از نقاط شیب آن بسیار زیاد است.
جای تعجب نیست که از «Olympiabakken» به عنوان مسیر المپیک زمستانی استفاده می‌شود.
این پیست به خاطر میزبانی مسابقات اسکی سرعت و اسکی مارپیچ سرعت در المپیک زمستانی سال ۱۹۹۴ شهرت دارد.
اسکی‌باز اتریشی «Matthias Lanzinger» در سال ۲۰۰۸ پس از حادثه‌ای که در همین مسیر برایش اتفاق افتاد، مجبور شد پای چپش را از زیر زانو قطع کند.
۵. Christmas Chute، آلاسکا
این مسیر که در بزرگ‌ترین پیست آلاسکا قرار دارد، طولی به اندازه‌ی ۳۰۰ متر با شیبی ۵۰ درجه‌ای دارد و تنها برای استفاده افراد ماهر و حرفه‌ای است.
حتی همین اسکی‌بازان ماهر و حرفه‌ای نیز نباید درجه‌بندی دو لوزی این دامنه را دست‌کم بگیرند.
برای رسیدن به این جا باید تا ارتفاع ۸۵۵ متری و نقطه «Chair 6» بالا رفت.
این مسیر یک مسیر باریک، پوشیده از یخ و بسیار ترسناک است که با دیوارهایی صخره‌ای از دو طرف احاطه شده است.
